De mening van anderen over jou: Dat gaat je niets aan!
Wat kon ik me daar toch altijd druk om maken: Wat anderen van me denken en vinden.
En eerlijk gezegd gebeurt me dat nog wel eens. Wat zullen anderen bijvoorbeeld denken als ik ’nee’ zeg wanneer iemand vraagt om iets te doen. Vinden ze me dan niet-betrokken? Of vinden ze me niet meer aardig of heel erg egoïstisch?
Ik had dan ook de neiging om vaak te doen wat verwacht en gewenst werd door anderen. En dat deed ik vaak omdat ik leuk en aardig gevonden wilde worden.
Open & eerlijk in de openbaarheid
En toen werd ik ondernemer en besloot ik mijn persoonlijke ervaringen, verhalen en meningen openlijk te delen. En dat is nogal een risico als je bij iedereen in de smaak wil vallen, want daar vinden mensen nogal wat van. Dat bleek ook wel.
Maar ik neem het risico en probeer me af te sluiten van al die meningen. Ik heb hier namelijk een hoger doel mee. Ik ben er van overtuigd dat mensen die de verhalen over mijn worstelingen herkennen, zien dat het anders kan. Mijn verhaal kan een eerste inzicht voor ze zijn naar hun volgende stap vooruit. De stap naar een vervuld en gelukkig leven.
Kortom: Dat doel is voor mij belangrijker dan de mening van anderen. En dat was voor mij toen genoeg reden om het risico te nemen dat anderen er van alles van zouden vinden.
Maar… dat maakte het niet minder eng om beoordeeld, en misschien veroordeeld, te worden.
Zweet op de rug
Met name in het begin was elke keer dat ik iets op social media deelde een spannend moment. Vooral als ik daarna op het schoolplein stond of een feestje had. “Zullen ze nu over me praten? Wat zeggen ze dan? Kijkt zij nou raar naar mij? Waarom dan?” Wat kan je jezelf (onterecht en onnodig) gek maken!
Stempel: Goedgekeurd
Hoe werkt dat nou..? We willen allemaal in meer of mindere mate goedgekeurd en leuk gevonden worden door mensen om ons heen. Ik heb daar zelf ook heel lang mee gestoeid en ik kan niet zeggen dat het al helemaal uit mijn systeem is.
Ik ging bijvoorbeeld als een gek het huis schoonmaken als er mensen langskwamen die erg van ‘netjes en opgeruimd’ houden. Terwijl het nou toch ook weer niet zo’n bende is bij ons. Dat valt eigenlijk reuze mee. Maar ik wilde goedkeuring (weet ik nu..).
Of de behoefte om mijn keuzes steeds te verdedigen. Omdat ik bijvoorbeeld een bepaalde vorm van structuur en regelmaat in de dag probeer te houden voor de kinderen en daardoor soms dingen anders plan of afzeg. Dat vonden mensen overdreven. En dat voelde voor mij dan weer vervelend.
Jij bent goed & leuk zoals je bent
De waarheid is dat je écht geen goedkeuring nodig hebt om je eigen leven te leiden. Van niemand.
Voorál niet zou ik zeggen! Als je rekening moet houden met de hele goegemeente, dan kom je uiteindelijk nergens.
En ander nieuws: niet iedereen vindt jou leuk en aardig. En so what? Jij vindt toch ook niet iedereen leuk? Dat kan toch ook helemaal niet? En dat hoeft gelukkig ook niet. Focus je op de mensen die voor jou belangrijk zijn.
Wat mij trouwens helpt, is om elke dag tegen mezelf zeggen dat ik geen goedkeuring nodig heb, omdat ik goed ben zoals ik ben. En dat werkt echt bevrijdend. Probeer het maar eens.
Hou je ideeën bruisend
Een andere ontdekking is dat ik niet al mijn ideeën meer deel tegenwoordig. Althans, niet in de ‘uitbroedfase’. Sommige ideeën of plannen houd ik gewoon voor mezelf en denk ik ondertussen verder uit.
Het kan namelijk zo’n ontzettende domper zijn als je iets heel gaafs hebt bedacht (aldus jezelf), je daardoor bruist van de energie en iemand anders begrijpt het niet, of ziet het niet. Dat kon soms mijn hele gevoel van enthousiasme wegnemen. Zonde!
Het is zo lekker om over je eigen plannen na te denken en daar blij van te worden. Daar komen vaak de mooiste dingen uit! En als het een keer toch niet zo’n goed idee was, dan leer je daar weer van. Mooi toch?
Wie zijn mening doet ertoe en wanneer?
Natuurlijk vraag ik ook vaak anderen om raad of advies. Samen weet je zoveel meer!
Maar ik bepaal over het algemeen zelf wie dat zijn, waarover het gaat en hoeveel waarde ik eraan hecht. Ik vraag de bakker bijvoorbeeld niet om zijn mening over de indeling van mijn nieuwste webpagina. Wel om wat het lekkerste speltbrood is.
Laat het lekker daar waar het hoort
‘Wat andere mensen van je denken, gaat je helemaal niets aan.’ Een mooie quote vind ik dat en het past ook precies bij mijn huidige overtuiging.
Als anderen het zo ontzettend belangrijk vinden om iets over jou te vinden of over wat je doet, dan zegt dat zoveel meer over hen dan over jou.
Vaak projecteren ze hun eigen onzekerheid op jou of zijn ze misschien wel jaloers omdat jij de stappen zet die ze zelf niet durven te zetten of ‘nee’ zegt wanneer zij dat ook hadden willen doen. Wie zal het zeggen? En het maakt ook niet uit.
Ik laat het lekker bij hen en volg mijn eigen pad. En als ik op dat pad van richting verander omdat ik me bedacht heb, dan doe ik dat. Omdat ik de leiding over mijn leven heb en me niet wil laten leiden door wat anderen denken of vinden.
The minute you start caring about what other people think, is the minute you stop being yourself. – Meryl Streep
Wat kan jij doen?
Heb jij er ook last van wat anderen vinden? En laat jij je weleens leiden door de mening of verwachtingen van anderen? Lees dan 3 tips om hier met kleine stapjes los van te komen.
Alvast sorry als het hard aankomt, maar dit is een goede om je te beseffen:
- Niet alles draait om jou.
Nou zeg?! Dat is ook niet aardig.
Misschien klinkt het niet zo aardig, maar toch is het zo. Vaak ben je geneigd te denken dat anderen heel erg met jou bezig zijn en vast gek kijken, of het over jou hebben omdat jij iets hebt gezegd of gedaan. Maar guess what? 9 van de 10 keer is dat niet zo. Iedereen heeft namelijk zijn eigen zorgen, bezigheden en overtuigingen.
2. Laat de problemen bij wie ze horen.
Ik zei het hierboven eigenlijk al, maar het is denk ik wel de belangrijkste (en ook een van de moeilijkste voor mij persoonlijk).
Als iemand anders een probleem heeft met jouw keuzes, dan is dat hun probleem. Niet de jouwe. En maak het ook niet jouw probleem. Laat het gaaaaan, laat het looooos.
Het vergt wel wat oefening. En in mijn geval schiet ik in mijn hoofd nog steeds eerst een paar seconden in de emotie wanneer ik een oordeel voel: verontwaardiging, boosheid, teleurstelling, whatever. Om me daarna weer te beseffen: Ho eens even, dit zegt niet iets over mij, maar wel over jou. Punt. (En dat zeg ik meestal niet hardop 😉
En in het kader van ’Verbeter de wereld, begin bij jezelf:’
3. Doe zelf niet mee als er ‘gepraat’ wordt over anderen
Ook heel bevrijdend. En dat valt niet altijd mee. Ik doe het ook nog wel eens, iets ‘vinden’ van wat anderen doen en er ook over praten.
Als ik mezelf erop betrap, stop ik ermee. En als dat niet is gelukt (ik ben toch ook maar een mens), kijk ik achteraf waarom ik me liet verleiden en toch in de valkuil ben gestapt. Was dat mijn eigen onzekerheid? Voelde ik me beter over mezelf omdat ik meedeed? Grote kans dat ik het de volgende keer wel laat.
Copyright: 2024 - Nicole Hermans
Wandelgebied: Drenthe & Groningen
