Loslaten: waarom het bevrijdend is & hoe je het doet
Laat het lóóóóóós, laat het gááááán!
Elsa zingt het alsof het allemaal megasimpel is.
Helaas is dat in de praktijk vaak niet zo. Loslaten van dingen die je energie kosten, of pijn en verdriet geven is ontzettend moeilijk.
Maar loslaten is soms noodzakelijk om je vrijer en blijer te voelen.
Wat is loslaten eigenlijk?
‘Loslaten’ of ‘vrijlaten’, klinkt erg ongrijpbaar. Iets dat je wilt vrijlaten is meestal ook niet tastbaar, dus hoe laat je zoiets nou los?
Loslaten is versimpeld gezegd: ’nee’ zeggen tegen wat je niet meer wilt en ‘ja’ zeggen tegen wat je wél wilt. En er vervolgens ook naar handelen.
- Loslaten kan zijn: het stoppen met gedrag dat je steeds herhaalt (patronen) of stoppen met dingen die je van jezelf moet doen.
- Loslaten is het weten hoe je dingen anders wilt gaan doen om gelukkiger en vrijer te worden en die dingen ook doen.
- Loslaten is ook het leren en uitvoeren van nieuwe vaardigheden en gewoontes. Anders dan wat je altijd deed. Dit doe je om jouw patronen te doorbreken.
Wat is loslaten niet?
Om misverstanden te voorkomen of om oordelen over jezelf meteen weg te nemen. Dit is niet loslaten:
- Het is niet het kiezen van de gemakkelijke weg.
- Het zegt niet dat je iets bij iemand anders neerlegt of dat je ergens je handen aftrekt.
- Het zegt niet dat je ergens niet om geeft.
- Het is ook niet zeggen dat het niet bestaat.
Waarom laat je iets los?
Je laat iets vrij of los omdat het je dwars zit.
Het geeft je pijn of verdriet.
Je wordt er angstig van of ongelukkig.
Kortom: het is beter als je het niet meer doet of de gedachtes niet meer hebt.
Het loslaten ervan werkt dan bevrijdend en het geeft je het gevoel de touwtjes weer in handen te hebben. Dit komt omdat jij de keuze zelf bewust hebt gemaakt om los te laten en te kiezen voor een fijner gevoel.
Hoe spannend het ook is om dit te doen…
Wat houdt je tegen?
Als we weten dat loslaten ons verlost van angst, verdriet of pijn, waarom is het dan toch zo lastig om deze stappen te zetten?
Bang voor het onbekende
Dat is onder andere omdat de ellende of het vervelende gevoel iets is dat we al kennen. Daarvan weten we tenminste wat we eraan hebben.
Wat er gebeurt of wat er komt als we het bekende loslaten en doorgaan naar iets nieuws, dat weten we niet. En dat is dus spannend.
Schijn van controle houden
We willen graag denken dat we in controle zijn. En die controle willen we niet zomaar uit handen te geven.
Maar laat die controle die we denken te hebben, nou schijncontrole zijn. Want we hebben maar zelden in de hand hoe het leven loopt, of hoe andere mensen doen en reageren.
Je hebt natuurlijk wel controle over je eigen gedrag.
Wat laat je los?
- Je kunt ideeën of gedachten loslaten: bijvoorbeeld gevoelens dat je niet goed genoeg bent, of kritiek die je hebt gekregen.
- Je kunt vanuit je gevoel iets loslaten: stress, een relatie, of je kind die uit huis gaat of steeds meer op eigen benen komt te staan.
- Je kunt fysiek iets loslaten: geld, een huis, een kledingstuk, (teveel) spullen.
Geen invloed, geen controle
Je kunt dingen waar je geen of zeer weinig invloed op hebt beter loslaten. Want je hebt er geen controle over. Je kunt het dus niet veranderen en je er toch druk om maken gaat je niets opleveren.
Het kost je alleen maar energie. Verspilde energie dus.
Waar heb je bijvoorbeeld geen invloed op?
- Wat anderen doen of zeggen
- Het weer
- De economie
- De politiek
- Het verleden
- Wat anderen van je vinden (lees ook: De mening van anderen over jou: dat gaat je niets aan)
En heb je er wel invloed op? Maak dan een actieplan om het te veranderen. Dat is dan weer geen verspilde energie en als het goed gaat met gewenst resultaat.
Hoe laat je los?
Het is niet simpel om los te laten, dus ik ga ook niet doen of dat wel zo is. Maar deze voorbeelden en simpele tips zijn zeker het proberen waard.
Hoge verwachtingen van jezelf loslaten
Wat moet jij allemaal van jezelf?
- De perfecte werknemer zijn?
- De perfecte ouder zijn?
- Op de hoogte zijn van het nieuws zodat je mee kunt praten?
- Je (schoon)ouders elke week bezoeken?
- Contact houden met vrienden die allang geen vrienden meer zijn?
- Het huis altijd opgeruimd en schoon houden?
Moeten zegt het eigenlijk al. Dat voelt niet fijn.
Maar wat als je het nou verandert in ‘willen’?
Wat verandert er dan? Je hebt namelijk altijd een keuze. Je hoeft niets, echt niets. Je legt het jezelf alleen vaak op.
Niet perfect
Start hier je dag maar eens mee. Kijk in de spiegel en zeg:
“Ik ben niet de perfecte (omcirkel naar keuze 1 of meerdere antwoorden) ouder/partner/werknemer/werkgever/vriendin/vriend/(schoon)zoon/(schoon)dochter/verenigingslid/bestuurslid/buurman/buurvrouw/vrijwilliger/naar vrijheid in te vullen:…….”
Je hoeft niet perfect te zijn, niemand is dat. Als je dat probeert, heb je je eerste fout al gemaakt.
Zo, dat lucht op! Dat zijn een hoop minder verwachtingen die je van jezelf waar moet maken. Toch?
Probeer het maar eens. En voel hoe dat loslaten voelt. Dat smaakt vast naar meer..
Hoge verwachtingen – van anderen – loslaten
Hoge verwachtingen of überhaupt het hebben van verwachtingen naar anderen betekent vaak dat je teleurgesteld wordt.
Mensen weten meestal niet eens dat je specifiek gedrag van ze verwacht.
Dat je van je vriendin een kaartje op je verjaardag had verwacht ipv een appje. Dat je vader spontaan zou vragen hoe het met je nieuwe baan is. Dat je partner uit zichzelf de vuilnis buiten zet. Dat je collega even koffie voor je mee zou nemen.
Als je de verwachtingen niet helder zijn is het ook lastig om hieraan te voldoen. (lees ook: Red je leven: stop met klagen)
En jij bent werkelijk de enige die dit kan veranderen (want zoals je weet kan je kan een ander niet veranderen): Stop gewoon met het hebben van verwachtingen! Ga overal met een open blik in, laat je verrassen door anderen.
En het enige dat jij ondertussen hoeft te doen is anderen te behandelen zoals je zelf ook behandeld wilt worden. Dan zal je zien dat dit vaak ook weer terugkomt. Fijn toch?
Geen keuze: Je kind loslaten
Als je ouder bent is dit misschien wel een van de moeilijkste dingen je te doen staat: Er op vertrouwen dat je kind meer en meer alleen kan. Stapje voor stapje maken ze zich van je los.
Je maakt je continu zorgen: Of ze niet vallen van het klimrek, of ze die auto wel zien als ze alleen naar school fietsen en of ze hun drankje wel in de gaten houden in de kroeg.
Het geeft je zorgen, het maakt je onzeker. Maar je moet ze wel loslaten.
Zo zal je zien dat het over het algemeen prima gaat, dat ze het wel aankunnen. En als ze het echt niet aan blijken te kunnen, ben je er voor ze.
Dit loslaten geeft je steeds meer rust, vertrouwen en vrijheid. Maar wel stapje voor stapje, voor jou en voor je kind.
En tja… Je hebt eigenlijk ook weinig keuze als je een zelfstandig kind wil, die straks klaar is voor de wereld, zonder dat hij of zij steeds aan de hand gehouden moet worden.
Hoe zou het zijn als ik het loslaat?
Worstel je ergens mee?
Word je ergens angstig van of heb je er zorgen over?
Of heb je ergens stress of verdriet van?
Heb je al geconcludeerd dat je er geen invloed op hebt en dat het beter is om dit gevoel niet meer te hebben?
Doe je ogen dicht
Stel je eens voor hoe het zou zijn om het los te laten. Om er niet meer mee bezig te zijn. Er niet meer aan te denken. Het niet meer te doen. Hoe zou dat voelen?
Probeer je het zo levendig mogelijk voor te stellen. Is dit dan de moeite waard om te proberen? Hoe lastig het ook kan zijn?
En stel je ook eens voor hoe het zal zijn als je toch besluit om niets te doen. Hoe voel je je er dan bij? En over 2 maanden? En over een jaar? Wat betekent dat dan? Is dat wat je wilt bereiken door niet los te laten?
Het proberen waard
Vaak kom je tot de conclusie dat je leven aangenamer wordt als je kiest om los te laten wat je dwars zit.
En zoals altijd: start met hele kleine stapjes. Eén stapje tegelijk. Moet je dan eens zien waar je al bent over een paar weken.
Copyright: 2024 - Nicole Hermans
Wandelgebied: Drenthe & Groningen